Finale CD competitie in Gorinchem
Zaterdag 8 september zijn we met een prachtig clubje mensen afgereisd naar Gorinchem voor de landelijke finale van de CD competitie.
De D meiden hebben zich hierin weten de plaatsen door in de voorrondes 11e te worden.
Wat natuurlijk al super knap is.
Om 8.30 hebben wij ons verzameld bij van der valk in Sneek.
De atletes Annamarijn, Baudien, Welmoed, Noortje, Femke, Nynke en Tess, hun ouders, broers, trainster en coach Simone en assistent trainers Sytze Bram en Romée.
Een lange reis voor de boeg. Maar deze ging gelukkig flitsend, waardoor we mooi op tijd waren voor de vlaggenronde. Iedere club werd voorgesteld op de baan.
Om 11.30 de start met de estafette, Baudien, Noortje, Nynke en Tess liepen deze 4 keer 60 meter in een prachtige tijd en verbraken hiermee hun record.
Daarna ging het los op de onderdelen.
Verspringen werd door Welmoed en Tess gedaan, Hordelopen door Annamarijn, Welmoed en Nynke, Hoogspringen door Baudien en Annamarijn, sprint door Baudien, Welmoed en Annamarijn, Speerwerpen door Noortje, Kogelstoten door Noortje en Nynke en 1000 meter door Femke en Tess. Alle meiden deden waar ze goed in waren en dat hebben ze dan ook zeker laten zien. Voor de 1 een PR, voor de ander daar heel dicht bij.
Ook de supporters hadden allemaal een mooi rood Horror shirt en deze waren overal op de baan te vinden, soms nog gespannender dan de atletes zelf.
Wat was het vooral ook erg gezellig en wat hadden de meiden het leuk met elkaar. Overal aanmoedigen, troosten en plezier maken.
Soms zat het mee en soms zat het tegen. Maar samen staan ze sterk.
De uitslag liet erg lang op zich wachten. Express werd de 1000 meter er niet in gezet, zodat het tot het laatste moment spannend bleef.
We hadden de hoop in de top 10 te eindigen en dat hebben ze maar mooi gedaan.
10e van Nederland. Tussen alle grote clubs. Iets om super trots op te zijn.
Natuurlijk moest dat gevierd worden bij de MC Donalds. Dat hadden de meiden zeker wel verdiend.
Wat een belevenis en wat een top dag!
Dank je wel allemaal.
Volgend jaar maar weer?
Groetjes Tess en Barbara Jaarsma