skip to Main Content
Vera’s Night Of The 10k PB Londen

Vera’s night of the 10k PB Londen

Zaterdag 20mei.

Verslag van Vera:

Één van de grootste 10km wedstrijden van de wereld met een heel sterk startveld. De hele middag en avond vinden er 10km wedstrijden plaats. De baan bevindt zich midden in een groot park in Londen. De sfeer om de baan is ontzettend leuk. Super veel mensen, want de entree is gratis. Er zijn 2 hele grote tenten over de baan geplaatst op de rechte 100m stukken. Deze tenten zijn wel 60meter lang. Het publiek kan in baan 4 t/m 6 staan aan te moedigen en in de binnenkant van de baan. Daarnaast zijn er heel veel activiteiten voor jong en oud. Circusartiesten, een klimmuur, foodtrucks etc.
Hier mee mogen doen aan de 10km is een hele eer. Ik startte in race 5. Dit is de één na snelste dames race. Ik was blij dat ik hierin startte en niet in de snelste dames race want daar lopen de dames 30 tot 33minuten. Dat is nog wat te snel.

De start ging erg goed, ik zat meteen ongeveer op de positie waar ik hoorde te zitten; bij de eerste 15 atleten. In de eerste rondes vond ik goed mijn tempo en positie in de race. De eerste 10 rondes gingen ook voor mijn gevoel snel voorbij. Bij 5km zag ik mijn doorkomst tijd en liep ik mooi 10 sec onder het 35minuten schema. Het doel was nl. onder de 35minuten lopen en daarmee de EK U23 limiet om mij te plaatsten voor het EK.
Tot 8km ging het goed, daarna wilde het lichaam opeens niet meer. Ik werd wat duizelig en raakte mijn oriëntatie kwijt. Slingerde wat van baan 1 naar 2 en weer terug. Met nog 2 rondes te gaan lukte het mij toch om mezelf te herpakken. Maar in de 2 voorgaande rondjes had ik veel tijd verloren. De één na laatste ronde ging precies weer in 3:30 tempo. Een 1:24 ronde. Toen ik de klok zag stond er 33:42 met nog 1 ronde te gaan. Ik heb gesprint tot het zuur de oren uit kwam maar helaas was een ronde van 80seconden het uiterste wat ik er uit kreeg. De klok stopte om 35:02,47. Na de finish wist ik meteen, ik heb het niet gehaald.

Na de finish heeft het 25 minuten geduurd voor ik weer wat oké was. Ik had ontzettend hoge lichaamstemperatuur en was misselijk, duizelig en had hoofdpijn. Uiteindelijk heb ik toch kunnen uitlopen en de laatste 2 races nog gezien.

Het was een super gaaf weekend en een hele ervaring. Toch baal ik ontzettend dat ik het niet heb kunnen afmaken. Als die limiet niet bestond was ik na de finish ontzettend blij geweest met dit debut op de 10km baan. Maar op 2 sec de limiet missen, 40 honderdste per km, is ontzettend zuur. Ik liep de race grotendeels alleen en er stond in 1 bocht nog flink wat wind (Windkracht 3) Het geeft me vertrouwen voor een volgende poging.

Voor het uitlopen zei ik tegen mijn vader:”Ik ga niet nog een keer.” Na het uitlopen zei ik al meteen: “Ik ga nog een keer, ik kan het hier niet bij laten.”
Ik heb nog 1 kans, 10 juni tijdens het NK10 baan in Leiden. In 3 weken weer 25rondjes op zo’n hard tempo lopen wordt een hele klus. Ik doe nu een week rustig aan met trainen, daarna train ik 1,5 week normaal en dan nog een aantal dagen taperen. Ik kijk er nu nog tegen op, maar dat is logisch nu het lichaam nog stijf en vermoeid is van de vorige race. Over 3 weken zal ik er staan, opnieuw alles geven. Als ik het dan niet haal, heb ik het wel nog een 2e keer geprobeerd. Mijn opa zegt altijd: ‘Een de Vries moet hard werken voor wat die wil’. Daar ben ik de afgelopen 2 jaar wel achter gekomen. Ooit zal mijn doorzettingsvermogen mij belonen, de vraag wordt of dat op 10 juni het geval zal zijn. Deze geweldige race heb ik in iedergeval mogen beleven, daar ben ik de organisatie en mijn ouders heel dankbaar voor.

Back To Top